Lepiej zabić czy zgwałcić?

Adopcja, to jest cel prowadzenia domu tymczasowego. Koty znajdujące się pod naszym dachem są oczywiście pełnoprawnymi mieszkańcami naszego domu, jednak wiemy, że to nie jest ich docelowe miejsce. Zawsze dążymy do tego aby znaleźć im odpowiedzialny dom. Odpowiedzialność to jest coś czego w przypadku Majorki zabrakło.

Kiedy kot wraca z adopcji po trzech dniach, jest to dla nas porażka. Porażka bo zawiedliśmy jako tymczasowi opiekunowie. Porażka, bo wybrany przez nas przyszły dom, pomimo naszych opowiadań, instruktaży i całej pomocy oferowanej w procesie aklimatyzacji, nie dał szansy. Nie dał szansy kotu na lepsze życie. Potraktował kota jak towar, który w ciągu 14 dni można zwrócić lub wymienić.

Nie wiem czy do tego dąży nasz świat? Czy to jest właśnie materializm i egoizm w czystej postaci? Gdzie podziały się wartości i empatia? Czy to właśnie chcemy przekazać naszym dzieciom i przyszłym pokoleniom? Że łatwiej jest się pozbyć problemu niż go rozwiązać?

Mam dosyć. Rzygam materialistami, którzy w swoim życiu mają tylko jeden cel „nachapać się”. Bo liczy się moja dupa, moja dupa i tylko moja dupa.

Powiem Wam coś w tajemnicy. W życiu chodzi o coś więcej...bo bycie lepszym człowiekiem to wcale nie jest wiedza tajemna. Wystarczy chcieć.

Oczywiście każdy zwracający kota z adopcji ma ku temu „ważny powód”. No bo przecież z błahego powodu kota się nie zwraca. Do tej pory słyszałam już kilka prawdziwych perełek.

• Bo kocia kupa śmierdzi
• Bo kot podrapał kanapę

• Bo kot miauczy
• Bo w domu pojawiło się dziecko
• Bo dużo pracuję i nie mam czasu
• Bo ... (wpisz cokolwiek)

Słysząc te tłumaczenia zawsze przypomina mi się filmik dotyczący rasizmu i hejtu ( Mowa nienawiści ) , w którym pojawia się magiczne zdanie: „Nie jestem rasistą, ale... „ a zaraz za nim sentencja:

„Zapamiętaj, jeśli złapiesz się na tej konstrukcji, to po prostu przestań mówić”.

I to samo tyczy się magicznego zdania „Muszę oddać kota, bo...”

I moja odpowiedź będzie właśnie taka:

„Po prostu przestań mówić!”

Bo cokolwiek nie powiesz, to nadal będzie złe. Bo czy lepiej zgwałcić czy zabić? Czy gloryfikacja zła poprzez porównanie go z jeszcze większym złem, sprawi, że będzie ono mniej złe? Niestety nie. Dawanie nadziei, a potem złamanie serca kotu, zawsze będzie złe. Koty, to żywe istoty, a nie zabawki. Mają swoje uczucia i pomimo tego, że ich nie widzimy lub nie potrafimy nazwać, nie znaczy, że ich tam nie ma. Majorka kolejny raz zawiodła się na ludziach. Na jej serduszku pojawiła się kolejna rysa i nie wiem czy po tym wszystkim Majorka będzie taka sama jak wcześniej. Czas pokaże. A ja marzę, aby w końcu los się do niej uśmiechnął i pojawił się na horyzoncie człowiek, który na nią zasługuje.